Διδάσκουμε:
American Style Tango, Fox Trot, Modern Waltz, International Style.
Tango
Το ευρωπαϊκό τάνγκο είναι ένας από τους 5 standard και θεωρείται ballroom dance, λόγω συγκεκριμένου βηματολογίου.
Το Tango είναι ευθύς και επίπεδος χορός χωρίς ανεβοκατεβάσματα του σώματος. Έχει πολλά είδη: το αργεντίνικο τάγκο, το ballroom tango, finnish tango, tango Nuevo, tango Milonguero κ.α. Είναι ένας χορός πάθους και έρωτα, κατάκτησης και εξουσίας, υποταγής και προσήλωσης.
Ξεκίνησε σαν μουσικό είδος από το Buenos Aires της Αργεντινής. Έκανε την εμφάνισή του τη δεκαετία του 1910 και προέρχεται από παλιότερους λαϊκούς χορούς της Αργεντινής. Η Βραζιλία, η Ισπανία και το Μεξικό πρόσφεραν πολλά ώστε να καταλήξει στη σημερινή του μορφή.
Η κίνηση πρέπει πάντα να είναι staccato. Εντυπωσιακές είναι οι απότομες στροφές του κεφαλιού και οι ξαφνικές παύσεις. Οι φιγούρες του είναι δραματικές και δυναμικές συγχρόνως, ενώ οι κινήσεις εναλλάσσονται σε απαλές και κοφτές. Ο τρόπος που κρατάει ο καβαλιέρος είναι πιο σταθερός και το ζευγάρι είναι πιο κοντά απ’ ότι σ’ άλλους χορούς.
Fox Trot
Αποκαλείται η Rolls Royce των χορών standard, λόγω των προσεγμένων κινήσεων του.
Το Foxtrot είναι ένας χορός στον οποίο έχει σημασία το σωστό μέτρημα: “slow, quick quick, slow”. Χαρακτηρίζεται από ομαλή κίνηση με προσεγμένα βήματα, ευθυγραμμισμένα στο πάτωμα.
Το καλοκαίρι του 1914 ο ηθοποιός Harry Fox χόρευε τρεκλίζοντας στα σόου που εμφανιζόταν στη Νέα Υόρκη. Το αποτέλεσμα ήταν να τον μιμηθούν κάποιοι όταν χόρευαν στο Jardin de Danse, αναφερόμενοι σ’ αυτά τα βήματα ως “Fox’s Trot.” Σήμερα, έχει δύο εκδοχές: το αργό και το γρήγορο (quickstep).
Το Weave είναι μια φιγούρα με έξι βήματα στη σειρά, όλα στις μύτες. Το βήμα Feather, όπου ο χορευτής βηματίζει έξω από τη ντάμα του. Εντύπωση κάνουν τα νοητά σχέδια zig zag που σχηματίζουν οι χορευτές στο πάτωμα. Τα γρήγορα βήματα γίνονται με τα δάχτυλα, ενώ τα αργά στο τακούνι.
Modern Waltz
Το Waltz (βαλς) αποτελεί τη βάση πολλών σύγχρονων χορών σε όλο τον κόσμο.
Ανήκει στους χορούς standard και χορεύεται σε 90 beats ανά λεπτό. Τα βασικά του στοιχεία είναι βήματα μπροστά και στο πλάι που εκπέμπουν χάρη και κομψότητα. Είναι ρομαντικός χορός με απαλές και κυκλικές κινήσεις του ζευγαριού.
Το Waltz ξεκίνησε στη Νότια Γερμανία το 17ο αιώνα. Έγινε περισσότερο δημοφιλής με τις συνθέσεις του Johann Strauss και καθιερώθηκε τον 20ό αιώνα. Η διαφορά του με το βιενέζικο βαλς δεν είναι μόνο στη διαφορά ρυθμού, αλλά και στις ίδιες τις φιγούρες, οι οποίες στο slow waltz είναι πιο απλές.
Χαρακτηριστικές κινήσεις του Waltz είναι το ανεβοκατέβασμα του σώματος και το λίκνισμα όλου του σώματος με χάρη και κομψότητα. Όπως και στο βιενέζικο βαλς, έτσι κι εδώ έχουμε πολλές κυκλικές φιγούρες. Η κίνηση Waltz Pendulum είναι σημαντική και παρομοιάζεται με την κίνηση της καμπάνας.
Viennese Waltz
Το Viennese Waltz είναι η πιο γρήγορη εκδοχή του γνωστού Waltz.
Χορεύεται σε 180 beats ανά λεπτό. Έγινε γνωστό μέσα από τη μουσική του διάσημου συνθέτη Johann Strauss και χορευόταν στις πιο γνωστές αίθουσες χορού της Βιέννης.
Πρόκειται για τον παλιότερο από τους χορούς ballroom και προέρχεται από λαϊκούς γερμανικούς χορούς. Αποτέλεσε σύμβολο του λαϊκού αισθήματος και συνδέθηκε με τις πολιτικές ιδέες της εποχής. Ήταν ο πρώτος χορός που τα χέρια του καβαλιέρου αγκάλιαζαν τη μέση της ντάμας. Είναι ο μόνος απ’ τους παλιούς ευρωπαϊκούς κοινωνικούς χορούς που επέζησε μετά την επανάσταση της μουσικής τζαζ.
Οι χαριτωμένες στροφές είναι χαρακτηριστική φιγούρα. Το βιενέζικο βαλς είναι γνωστό για τις απλές αυτές και κομψές στροφές. Γνωστή φιγούρα είναι οι Sweeping Turns. Στις εσωτερικές στροφές το πόδι δεν πρέπει να σηκωθεί από το πάτωμα χορού.
Quickstep
To Quickstep είναι International Style χορός, που χορεύεται σε 2/4 ή 4/4, όπως και το Foxtrot. Ο βασικός ρυθμός είναι “slow, quick, quick, slow, quick, quick”. Η πλειοψηφία των βημάτων slow γίνονται στο τακούνι, ενώ η πλειοψηφία των βημάτων quick γίνονται στις μύτες.
Το Quickstep εξελίχθηκε στη δεκαετία του 1920. Ήταν ένας συνδυασμός Foxtrot, Charleston, Shag, Peabody και OneStep. H καταγωγή του είναι από την Αγγλία και τυποποιήθηκε το 1927.
Είναι σημαντικό η κίνηση να είναι πολύ δυναμική στο χώρο, αλλά οι βηματισμοί να παραμένουν ανάλαφροι. Το Quickstep απαιτεί τέλειο συγχρονισμό των δυο χορευτών, καθώς οφείλουν να έχουν την ίδια ένταση στα πόδια.